Dat werkstress erfelijk is, had ik nog nooit gehoord. Het klonk voor mij niet erg aannemelijk. Toch wordt deze veronderstelling ondersteund door onderzoek van Timothy Judge aan het University of Notre Dame's Mendoza College of Business.
Judge onderwierp 600 tweelingen, zowel één- als twee-eiig aan zijn onderzoek. Sommige tweelingen groeiden samen op en anderen apart van elkaar. De omgeving bleek weinig invloed te hebben op de persoonlijkheid, op stress en op gezondheid. Gemeenschappelijke genen bleken maar liefst vier keer zo veel invloed te hebben als een gedeelde omgeving.
"Dat mensen binnen een bedrijf niet allemaal dezelfde hoeveelheid stress ervaren, betekent niet automatisch dat de baan van de ene werknemer stressvoller is dan die van een ander", legt Judge uit. "Ons onderzoek suggereert dat erfelijkheid een belangrijke rol speelt bij werkstress en de gevolgen van stress. De omgeving heeft duidelijk minder invloed dan de genetische code van een persoon."
Dat je er niks aan kan doen dat je last hebt van werkstress omdat je genen verantwoordelijk zijn, gaat helaas niet op. Conclusie van het onderzoek is dat de genetische component van werkstress groter is dan altijd werd aangenomen. Verandering van werkomgeving leidt er dus niet toe dat de stress verdwijnt. Dit is een belangrijk handvat bij het aanpakken en bij het voorkómen van stress.
Je wilt namelijk niet dat dit overslaat in een burnout.
Het onderzoek is begin dit jaar gepubliceerd in tijdschrift Organizational Behaviour and Human Decision Processes.